شوالیههای معبد
دشمن فرقه حشاشین یا همان اساسین / From Wikipedia, the free encyclopedia
سربازان مسکین مسیح و معبد سلیمان (لاتین: Pauperes commilitones Christi Templique Solomonici)، یا به اختصار شوالیههای معبد (همچنین شوالیههای هیکل، شهسواران معبد یا شهسوران پرستشگاه)، گروهی نظامی-مذهبی در تاریخ مسیحیت بود[2] که در قرون وسطی فعالیت میکرد. این گروه در سده دوازدهم میلادی برای محافظت از زائران مسیحی در مسیر اورشلیم، گرد هم آمدند. اعضای آن به دلیل خدماتشان امتیازهای ویژهای داشتند و مورد حمایت کلیسا بودند. آنها به داشتن ثروت و قدرت قابل توجه به شهرت رسیدند.[3]
اطلاعات اجمالی شوالیههای معبد Poor Fellow-Soldiers of Christ and of the Temple of Solomon, فعال ...
شوالیههای معبد Poor Fellow-Soldiers of Christ and of the Temple of Solomon | |
---|---|
فعال | ۱۱۱۹–۱۳۱۲ |
وفاداری | پاپ |
گونه | گروه نظامی کاتولیک |
نقش | حفاظت از زائران مسیحی |
اندازه | ۱۵۰۰۰–۲۰۰۰۰ نفر در دوران اوج که فقط ۱۰٪ آنها شوالیه بودند |
مقر فرماندهی | حرم شریف، اورشلیم، پادشاهی اورشلیم |
نام(های) مستعار | فرقه معبد سلیمان |
پشتیبان | سنت برنارد کلروو |
شعار(ها) | Non nobis, Domine, non nobis, sed Nomini tuo da gloriam فارسی: نام ما نه، ای خداوند، نام ما نه، شکوه تنها لایق نام توست |
طرح لباس | ردای سفید با صلیبی قرمز |
نبردها |
|
فرماندهان | |
اولین فرمانده ارشد | هوگو دی پینز |
آخرین فرمانده ارشد | ژاک دو موله |
بستن