غار چالنخجیر
اثر ثبتشده در فهرست آثار ملی ایران / From Wikipedia, the free encyclopedia
غار چالنخجیر [1] در استان مرکزی و در میان راه دلیجان به نراق قرار دارد. این غار در منطقهای به نام چالنخجیر، در دامنهٔ کوه تخت واقع شدهاست. غار چالنخجیر جزء غارهای آهکی و زنده دنیا محسوب میشود و از جمله غارهای طبقاتی است و از سه طبقه تشکیل شدهاست. حدود ۹۵٪ از دیوارههای غار پوشیده از رسوبات آهکی و مابقی سنگی است. تاکنون ۱٬۲۰۰ متر از غار برای بازدید عموم کفپوش سازی، ایمنسازی و نورپردازی شدهاست. گفته شده که در انتهای غار دریاچهای با امکان قایقرانی در آن وجود دارد، اما بهطور کلی شناسایی نشدهاست. منحصر به فرد بودن نهشتهها، دسترسی آسان به غار، خودترمیمی به دلیل زنده بودن و تهویه مطبوع مناسب هوای درون غار از ویژگیهای خاص غار است. این غار در سال ۱۳۸۴ خورشیدی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. این غار زیبا در زمستان سال ۱۳۶۶ در پی کمبود آب و در هنگام مطالعات مکانیابی برای حفر چاه به منظور تأمین آب شرب دلیجان توسط تیم مطالعاتی مورد توجه و به دنبال آن در زمان حفاری چاه مورد اشاره به وسیله همان تیم شامل احمد صفری دبیر بازنشسته مورد شناسایی ودر ورودهای پی درپی وبا زحمت بسیار به دلیل نداشتن ورودی مناسب کشف و بعد به دنبال آن بازگشایی ورودی جهت تسهیل دسترسی به غار انجام گردید. ↵افراد زیادی ادعای کشف این غار را در کارنامه خود آوردهاند که همگی قابل نقض هستند زیرا برای کاشفان اصلی معرفی شده مستندات کافی و قابل اتکا و اعتنا وجود دارد