منصور اوجی
شاعر ایرانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
منصور اوجی (۹ آذر ۱۳۱۶ – ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۰) شاعر معاصر ایرانی بود. از وطن: ۱۶۲ شعر در ستایش شیراز، باغ و جهان مردگان، حیرانیها، حرفی برای گفتن، دفتر گمشده، باغ شب، خواب درخت و تنهایی زمین، شهر خسته، این سوسن است که میخواند، مرغ سحر، صدای همیشه، شعرهایی به کوتاهی عمر، حالی است مرا، دفتر میوهها، کتاب کلمات، دفتر شاعری و کوتاه مثل آه از جمله مجموعه اشعار منتشر شده اوجی است.[2] وی دارای نشان درجه یک هنری در حوزه ادبیات بود.[2]
اطلاعات اجمالی منصور اوجی, زاده ...
منصور اوجی | |
---|---|
زاده | ۹ آذر ۱۳۱۶ شیراز، ایران |
محل زندگی | خیابان ارم شیراز[1] |
درگذشته | ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ (۸۳ سال) شیراز، ایران |
پیشه | شاعر |
ملیت | ایرانی |
دانشگاه | دانشگاه تهران دانشسرای عالی دانشگاه شیراز |
بستن