پنانگ
From Wikipedia, the free encyclopedia
پـِنانگ،(مالایی: Pulau Pinang) ایالتی در کشور مالزی است که در کرانهٔ شمال غربی شبه جزیره مالزی، کنار تنگه ملاکا قرار دارد. از دو بخش تشکیل شدهاست: جزیره پنانگ به مرکزیت جرج تاون و سبرانگ پرای در شبه جزیره مالایی. این دو منطقه توسط دو پل طولانی به هم متصل شدهاند. پل پنانگ و پل سلطان عبدالحلیم معظم شاه. پل دومی طولانیترین پل روی دریا در جنوب شرقی آسیا است.[3] پنانگ از لحاظ وسعت، در میان ایالتهای مالزی دارای رتبه یکی مانده به آخر میباشد و از سمت شمال و شرق با کداح و از سمت جنوب با پراک همجوار است.[1]
پنانگ
Pulau Pinang | |
---|---|
نویسهگردانی دیگر | |
• مالایی | Pulau Pinang (Rumi) ڤولاو ڤینڠ (Jawi) |
• هاکین | 庇能 Pī-néeng (Tâi-lô) |
• چینی | 槟城 (Simplified) 檳城 (Traditional) |
• تامیلی | பினாங்கு Piṉāṅku (Transliteration) |
لقب(ها): Pulau Mutiara Pearl of the Orient | |
شعار(ها): Bersatu dan Setia United and Loyal | |
سرود: Untuk Negeri Kita For Our State | |
مختصات: ۰۵°۲۴′۰۹″ شمالی ۱۰۰°۲۱′۵۴″ شرقی | |
حاکمیت دولت | مالزی |
مرکز | جرج تاون |
بزرگترین شهر | سبرانگ پرای |
مدیریت | |
• نوع | پارلمانی |
• یانگ دیپرتوان نگری | احمد فوزی عبدالرزاق |
• وزیر اعظم | چو کن یو |
مساحت | |
• کل | ۱۰۴۸ کیلومتر مربع (۴۰۵ مایل مربع) |
بلندی | ۲۴ متر (۷۹ پا) |
بیشینه بلندی | ۸۳۳ متر (۲٬۷۳۳ پا) |
کمینه بلندی | ۰ متر (۰ پا) |
جمعیت (۲۰۲۰) | |
• کل | ۱٬۷۸۳٬۰۰۰ (هشتم) |
نام اهلیت(ها) | پنانگیت |
شاخص توسعه انسانی | |
• HDI (۲۰۱۸) | 0.838 خیلی بالا (سومین)[2] |
منطقه زمانی | یوتیسی +۰۸:۰۰ (ام اس تی) |
• تابستانی (DST) | رویت نشده |
کدپستی | |
کد تماس | +۶-۰۴-۲, +۶-۰۴-۶, +۶-۰۴-۸ (جزیره پنانگ) +6-04-3, +6-04-5 (سبرانگ پرای) |
کد ایزو ۳۱۶۶ | MY-07 |
پلاک خودرو | P |
تأسیس توسط کمپانی هند شرقی | ۱۱ اوت ۱۷۸۶ |
شهرکهای تنگه | ۱ آوریل ۱۸۶۷ – ۱ آوریل ۱۹۴۶ |
اتحادیه مالایا | ۱ آوریل ۱۹۴۶ |
فدراسیون مالایا | ۳۱ اوت ۱۹۵۷ |
فدراسیون مالزی | ۱۶ سپتامبر ۱۹۶۳ |
وبگاه | |
^ ۲٬۴۶۵٫۴۷ بر کیلومتر مربع (۶٬۳۸۵٫۵ بر مایل مربع) در جزیره پنانگ و ۱٬۱۱۷٫۱۸ بر کیلومتر مربع (۲٬۸۹۳٫۵ بر مایل مربع) در سبرانگ پرای |
پنانگ هشتمین ایالت پرجمعیت مالزی است. جمعیت پنانگ در سال ۲۰۱۸ نزدیک به ۱٫۷۶۷ میلیون نفر بود. در حالی که تراکم جمعیتی آن به ۱٬۶۸۴ نفر در هر کیلومتر مربع (۴٬۳۶۰ نفر در هر مایل مربع) افزایش یافته بود.[4] پنانگ در زمرهٔ بالاترین تراکم جمعیتی کشور قرار دارد و یکی از ایالتهای است که دارای بیشترین مناطق شهری کشور است.[5] سبرانگ پرای دومین شهر بزرگ مالزی از لحاظ جمعیت میباشد.[6] جمعیت آن از لحاظ قومیت، فرهنگ، زبان و دین بسیار متنوع است. به غیر از سه قوم اصلی مالاییها، چینیها و هندیها، پنانگ محل سکونت اوراسیاییها، سیامیها و مهاجرین میباشد.[7] در گویش هاکین پنانگی، فرد ساکن پنانگ به خاطر جمعیت قابل توجه چینی پنانگیت در گفتگوی عامیانه به عنوان پنانگیت یا پنانگ لانگ (هاکین پنانگی: 庇能儂; Tâi-lô: Pī-néeng-lâng) شناخته میشود.[8]
پیشینه پنانگ نوین از سال ۱۷۸۶ بر اساس پایهگذاری جرج تاون توسط فرانسیس لایت آغاز شد. پنانگ بر اساس بخشی از شهرکهای تنگه در سال ۱۸۲۶ شکل گرفت که به یک مستعمره تاج در سال ۱۸۶۷ تبدیل شد. سیطره مستقیم بریتانیا تنها طی جنگ جهانی دوم، پس از اشغال پنانگ توسط امپراطوری ژاپن، متوقف گردید؛ در سال ۱۹۴۵ بریتانیا پنانگ را بازپس گرفت. پنانگ پس از آن با فدراسیون مالایا (مالزی کنونی) ادغام گردید که استقلال خودش را در سال ۱۹۵۷ از بریتانیا کسب کرد.
متعاقب اینکه مقارن دههٔ ۱۹۷۰ از کارکرد تجاری ترانزیت و تبادل کالای بندر کاسته گردید، اقتصاد پنانگ توسط دولت مرکزی به سمت تولیدات صنعتی تغییر مسیر داد. امروزه، پنانگ به یکی از حیاتیترین و قدرتمندترین مراکز اقتصادی مالزی تبدیل شدهاست.[9][10][11] پنانگ از لحاظ شاخص توسعه انسانی بعد از کوالالامپور و سلانگور دارای رتبه سوم میباشد.[12][13]