Arado Ar 234
From Wikipedia, the free encyclopedia
O Arado Ar 234 Blitz foi un bombardeiro birreactor monopraza alemán usado pola Luftwaffe no final da segunda guerra mundial. O Ar 234 foi o primeiro bombardeiro a reacción en servizo operativo do mundo. Entrou en combate durante a batalla das Ardenas, bombardeando Liexa o día de noiteboa de 1944.
Arado Ar 234 | |
---|---|
234B Blitz | |
Tipo | bombardeiro, recoñecemento |
Fabricante | Arado Flugzeugwerke |
Primeiro voo | 30 de xullo de 1943 |
Introducido | setembro de 1944 |
Estado | retirado |
Principais usuarios | Luftwaffe |
Unidades construídas | 210 |
O desenvolvemento do Ar 234 pode remontarse á segunda metade de 1940 e a solicitude de licitación do Ministerio de Aviación para producir un avión de recoñecemento de alta velocidade con propulsión a reacción. Arado foi a ñunica compañía que respondeu co seu deseño E.370. Aínda que o seu alcance era menor que o especificado polo Ministerio, realizouse inmediatamente un pedido de dous prototipos, designados Ar 234. Aínda que ámbolos dous prototipos estaban case completos antes de final de 1941, os turborreactores Junkers Jumo 004 non estiveron dispoñibles ata febreiro de 1943. Debido á pouca fiabilidade do motor, o primeiro voo do Ar 234 V1 atrasouse ata o 30 de xullo de 1943. Ademais do orixinal Ar 234A orientado ao recoñecemento, desenvolveuse tamén o bombardeiro rápido Ar 234B en resposta a unha petición do Ministerio de Aviación. Debido á falta de espazo interno na relativamente esvelta fuselaxe, a carga de bombas de ata 1 500 kg tiña que ir en soportes externos.
Fabricáronse poucas unidades, a pesar de que os plans eran de fabricar 500 por mes a finais de 1945, e usouse case enteiramente como avión de recoñecemento. Nos seus poucos usos como bombardeiro demostrou que era case imposible interceptalo. Foi o derradeiro avión da Luftwaffe en voar sobre o Reino Unido durante a guerra, en abril de 1945.[1]