Sýklalyf
From Wikipedia, the free encyclopedia
Sýklalyf (einnig fúkalyf eða fúkkalyf) á vanalega við efni sem drepa eða hindra vöxt gerla (baktería),[1] og eru sýklalyf undirflokkur örverueyðandi efna. Fyrsta sýklalyfið sem fannst var penisillín en það var skoski líffræðingurinn Alexander Fleming sem fyrstur var til þess að finna efnið penisillin af tilviljun í myglu sem hafði ræktast upp í rannsóknarstofuni hjá honum árið 1928.
Eftir það hafa verið þróuð mörg sýklalyf með mismunandi virkni. Til eru bæði svokölluð sérvirk sýklalyf sem verka þá á ákveðnar bakteríur sem valda sýkingum en láta aðra bakteríu flóru í friði og síðan eru breiðvirk sýklalyf sem „drepa allt“.[2]
Röng eða of mikil notkun sýklalyfja getur leitt til sýklalyfjaónæmis. Alþjóðaheilbrigðismálastofnunin telur sýklalyfjaónæmi vera helstu heilbrigðisógnina á heimsvísu.[3]