ជនជាតិកូរ៉េ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ជនជាតិកូរ៉េ (កូរ៉េខាងត្បូង: 한민족/한국인/한국사람, 韓民族/韓國人/韓國사람, Hanminjok/Hanguk-in/Hanguksaram, កូរ៉េខាងជើង: 조선민족/조선인/조선사람, 朝鮮民族/朝鮮人/朝鮮사람, Joseonminjok/Joseonin/Joseonsaram, បកប្រែថា ជាតិសាសន៍កូរ៉េ) ជាក្រុមជនជាតិភាគតិចអាស៊ីបូព៌ា មានដើមកំណើតនៅកូរ៉េ និងខាងត្បូងរបស់ម៉ាន់ជូរី[10][11][12][13][14][15][16][17]
ចំនួនប្រជាជនសរុប | |
---|---|
រ. ៨៣ លាន[1] | |
តំបន់ដែលមានចំនួនប្រជាជនសំខាន់ៗ | |
កូរ៉េខាងត្បូង ៥០,៤២៣,៩៥៥ (ការប៉ាន់ស្មានឆ្នាំ ២០១៤)[2] កូរ៉េខាងជើង ២៥,៣០០,០០០ (ការប៉ាន់ស្មានឆ្នាំ ២០១៤)[3] ជនភៀសខ្លួននៅឆ្នាំ ២០១៩ រ. ៧.៥ million[4] | |
សហរដ្ឋអាមេរិក | ២ ៥៤៦ ៩៨២[4] |
ចិន | ២ ៤៦១ ៣៨៦[4] |
ជប៉ុន | ៨២៤ ៩៧៧[4] |
កាណាដា | ២៤១ ៧៥០[4] |
អ៊ូសបេគីស្ថាន | ១៧៧ ២៧០[4] |
វៀតណាម | ១៧២ ៦៨៤[4] |
រុស្ស៊ី | ១៦៩ ៩៣៣[4] |
អូស្ត្រាលី | ២១៨ ០០០[4] |
ហ្វីលីពីន | ១៥០ ០០០[5][6] |
កាហ្សាក់ស្ថាន | ១០៩ ៩២៣[4] |
ឥណ្ឌូនេស៊ី | ៧៨ ៦៧៦[4] |
ប្រេស៊ីល | ៤៨ ២៨១[4] |
អាល្លឺម៉ង់ | ៤៤ ៨៦៤[4] |
សហរាជាណាចក្រ | ៤០ ៧៧០[4] |
នូវែលសេឡង់ | ៣៨ ១១៤[4] |
បារាំង | ២៩ ១៦៧[4] |
អាហ្សង់ទីន | ២៣ ០៦៣[4] |
ហុងកុង | ២២ ៥០៦[4] |
សិង្ហបុរី | ២១ ៤០៦[4] |
ម៉ាឡេស៊ី | ២០ ៨៦១[4] |
ថៃ | ២០ ២០០[4] |
កៀហ្ស៊ីស៊ីស្ថាន | ១៨ ៥១៥[4] |
អ៊ុយក្រែន | ១៣ ០៧០[4] |
ស៊ុយអែត | ១២ ៧២១[4] |
កម្ពុជា | ១១ ៩៦៩[4] |
ម៉ិកស៊ិក | ១១ ៨៩៧[4] |
ឥណ្ឌា | ១១ ២៧៨[4] |
ទំព័រគំរូ:ទិន្នន័យប្រទេស សហព័ន្ធអារ៉ាប់រួម | ១០ ៩៣០[4] |
ដាណឺម៉ាក | ៩ ៥៨១[4] |
ហូឡង់ | ៨ ៦០១[4] |
ន័រវែស | ៧ ៦៦៧[4] |
តៃវ៉ាន់ | ៥ ១៣២[4] |
ភាសា | |
កូរ៉េ[7] | |
សាសនា | |
ភាគច្រើន: មិនប្រកាន់សាសនា ជនជាតិភាគតិច: គ្រិស្តសាសនា (ភាគច្រើនជាប្រូតេស្តង់, កាតូលិកផងដែរ), ពុទ្ធសាសនានៅកូរ៉េ, លទ្ធិខុងជឺកូរ៉េ, លទ្ធិសាម៉ាន់កូរ៉េ, លទ្ធិឆុនដូ, ឥស្លាមសាសនា[8][9] |
ជនជាតិកូរ៉េភាគច្រើនរស់នៅក្នុងរដ្ឋកូរ៉េទាំងពីរ: កូរ៉េខាងជើងនិងកូរ៉េខាងត្បូង (ជារួម និងសំដៅយ៉ាងសាមញ្ញថាគ្រាន់តែជាប្រទេសកូរ៉េ) ជនជាតិកូរ៉េត្រូវបានចាត់ទុកថាជាក្រុមជនជាតិភាគតិចធំជាងគេទី១៥ នៅលើពិភពលោក ពួកគេក៏ជាជនជាតិភាគតិចដែលត្រូវបានទទួលស្គាល់ជាផ្លូវការនៅក្នុងប្រទេសអាស៊ីផ្សេងទៀត ដូចជា ចិន ជប៉ុន កាហ្សាក់ស្ថាន និងអ៊ូសបេគីស្ថាន ជនជាតិកូរ៉េក៏បង្កើតសហគមន៍ដែលមានទំហំធំនៅទ្វីបអឺរ៉ុបផងដែរ ជាពិសេសនៅក្នុងប្រទេសរុស្ស៊ី អាល្លឺម៉ង់ សហរាជាណាចក្រ និងបារាំង ក្នុងអំឡុងពេលរបស់សតវត្សទី២០ សហគមន៍កូរ៉េក៏ត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅទ្វីបអាមេរិកផងដែរ (ជាពិសេសនៅសហរដ្ឋអាមេរិក និងកាណាដា) និងទ្វីបអូសេអានី
គិតត្រឹមឆ្នាំ២០២០ មានជនជាតិកូរ៉េប្រមាណ ៧.៥ លាននាក់រស់នៅក្រៅប្រទេសកូរ៉េ[4]
កូរ៉េខាងជើង និង កូរ៉េខាងត្បូង គឺបានចែករំលែកមរតករួម ប៉ុន្តែការបែកបាក់ផ្នែកនយោបាយតាំងពីឆ្នាំ១៩៤៥ បាននាំឱ្យមានការខុសគ្នាខ្លះៗនៃវប្បធម៌ទំនើបរបស់ពួកគេ។
ភាសារបស់ប្រជាជនកូរ៉េគឺជាភាសាកូរ៉េ ដែលប្រើ ហាន់ហ្គឹល ជាប្រព័ន្ធសរសេរសំខាន់របស់វា។ ការប្រើប្រាស់ ហាន់ហ្គឹល ប្រចាំថ្ងៃត្រូវបានលុបចោលជាដំណាក់កាលនៅក្នុងឧបទ្វីបកូរ៉េ ក្រៅពីការប្រើប្រាស់ដោយក្រុមហ៊ុនប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយកូរ៉េខាងត្បូងដែលបានជ្រើសរើស (ភាគច្រើនជាអភិរក្សនិយម) នៅពេលសំដៅទៅលើអ្នកនយោបាយសំខាន់ៗ (ឧ. បច្ចុប្បន្ន និងអតីតប្រធានាធិបតី មេដឹកនាំគណបក្សនយោបាយធំៗ) ឬ ប្រទេសមួយចំនួនតូច (ឧ. ចិន ជប៉ុន អាមេរិក អង់គ្លេស) ជាអក្សរកាត់។ បើមិនដូច្នោះទេ ហាន់ចា ត្រូវបានប្រើទាំងស្រុងសម្រាប់គោលបំណងសិក្សា ប្រវត្តិសាស្ត្រ និងសាសនា។ អក្ខរក្រមរ៉ូម៉ាំង គឺជាប្រព័ន្ធសរសេរទីពីរតាមការពិតនៅក្នុងប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូង ជាពិសេសសម្រាប់ពាក្យកម្ចី ហើយត្រូវបានគេប្រើយ៉ាងទូលំទូលាយក្នុងការទំនាក់ទំនងប្រចាំថ្ងៃ និងផ្លូវការ។ មានអ្នកនិយាយភាសាកូរ៉េច្រើនជាង ៧៨លាននាក់នៅទូទាំងពិភពលោក។