Vrouwekerk
kerkgebouw in Leiden, Nederland / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Vrouwekerk was een gotische kerk in de Nederlandse stad Leiden. De kerk is in de 14e eeuw gebouwd en heette voor de Reformatie Onze-Lieve-Vrouwekerk. In de 17e eeuw werd de kerk ter beschikking gesteld aan de Hugenoten als Waalse kerk en gingen de Pilgrim Fathers en de eerste kolonisten van Manhattan er ter kerke. Onder meer de uit Frankrijk uitgeweken Carolus Clusius en Josephus Justus Scaliger zijn in de kerk begraven.[1][2]
Vrouwekerk | ||||
---|---|---|---|---|
Vrouwekerkhof met de overblijfselen van de Vrouwekerk | ||||
Plaats | Leiden | |||
Coördinaten | 52° 10′ NB, 4° 29′ OL | |||
Gebouwd in | rond 1300 | |||
Uitbreiding(en) | 14e en 15e eeuw | |||
Gesloopt in | 1808, 1840 | |||
Afbeeldingen | ||||
Vrouwekerkhof met de overblijfselen van de Vrouwekerk | ||||
Overblijfselen van de Vrouwekerk; let op de inscriptie En Salicht Leiden ("En zegen Leiden") | ||||
|
De kerk werd in de 19e eeuw gesloopt. De ruïne staat aan het Vrouwenkerkhof, het plein tegenover het huidige Rijksmuseum Boerhaave, net ten noorden van de drukke winkelstraat Haarlemmerstraat. Naast het Vrouwenkerkhof herinneren ook de Vrouwenkerksteeg, die van de Haarlemmerstraat naar het Vrouwenkerkhof loopt, en de Vrouwensteeg, tussen Haarlemmerstraat en Breestraat, nog aan de vroegere kerk.