ਕਪਾਹ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ਕਪਾਹ (ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ: Cotton) ਦੀ ਫ਼ਸਲ ਇੱਕ ਵਪਾਰਕ ਫ਼ਸਲ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਨਰਮ ਅਤੇ ਫੁਲਣ ਵਾਲਾ ਸਟੇਪਲ ਫਾਈਬਰ (ਰੂੰ) ਵਾਲਾ ਫੁੱਲਦਾਰ ਪੌਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਮਾਲਵੇਸੀ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਗੋਸੀਪੀਅਮ (ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ: Gossypium) ਜੀਨਸ ਦੇ ਪੌਦਿਆਂ ਨਾਲ ਤਾਅਲੁੱਕ ਰੱਖਦਾ ਹੈ।
ਕਪਾਹ ਦਾ ਰੂੰ ਪੌਦਿਆਂ ਦੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਬੋਲ (ਗੇਂਦ) ਵਿੱਚ ਉੱਗਦਾ ਹੈ। ਫਾਈਬਰ ਲਗਭਗ ਸ਼ੁੱਧ ਸੈਲੂਲੋਜ਼ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਮੋਮ, ਚਰਬੀ, ਪੈਕਟਿਨ ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਮਾਮੂਲੀ ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਕੁਦਰਤੀ ਸਥਿਤੀਆਂ ਵਿੱਚ, ਕਪਾਹ ਦੀਆਂ ਗੇਂਦਾਂ ਬੀਜਾਂ ਦੇ ਫੈਲਣ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ।
ਕਪਾਹ ਦਾ ਰੇਸ਼ਾ (ਰੂੰ), ਕਪਾਹ ਦੇ ਪੌਦੇ ਤੋਂ ਪਰਾਪਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸਨੂੰ ਭਾਰਤ ਦਾ "ਚਿੱਟਾ ਸੋਨਾ" ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਚਿੱਟੀਆਂ ਫੁੱਟੀਆਂ ਦੀ ਸ਼ਕਲ ਵਿੱਚ ਪੌਦੇ ਦੇ ਬੀਜਾਂ ਦੇ ਇਰਦ ਗਿਰਦ ਡੋਡਿਆਂ ਦੇ ਖਿੜਨ ਦੇ ਬਾਅਦ ਵਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ 7000 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਕਪਾਹ ਸਿੰਧੁ ਘਾਟੀ ਵਿੱਚ ਉੱਗੀ ਸੀ।
ਇਹ ਪੌਦਾ ਅਮਰੀਕਾ, ਅਫ਼ਰੀਕਾ, ਮਿਸਰ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਸਮੇਤ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਦੇ ਗਰਮ ਖੰਡੀ ਅਤੇ ਉਪ-ਉਪਖੰਡੀ ਖੇਤਰਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਝਾੜੀ ਹੈ। ਜੰਗਲੀ ਕਪਾਹ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਮੈਕਸੀਕੋ ਵਿੱਚ ਪਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਅਤੇ ਅਫਰੀਕਾ।[1] ਪੁਰਾਣੇ ਅਤੇ ਨਵੇਂ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਕਪਾਹ ਸੁਤੰਤਰ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪਾਲਤੂ ਫਸਲ ਸੀ।[2]
ਫਾਈਬਰ (ਰੇਸ਼ੇ) ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਧਾਗੇ ਵਿੱਚ ਕੱਟਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਨਰਮ, ਸਾਹ ਲੈਣ ਯੋਗ, ਅਤੇ ਟਿਕਾਊ ਕੱਪੜਾ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਫੈਬਰਿਕ ਲਈ ਕਪਾਹ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਪੂਰਵ-ਇਤਿਹਾਸਕ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ; ਪੰਜਵੀਂ ਸਦੀ ਬੀ.ਸੀ. ਦੇ ਸੂਤੀ ਕੱਪੜੇ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਸਿੰਧੂ ਘਾਟੀ ਦੀ ਸਭਿਅਤਾ ਵਿੱਚ ਮਿਲੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਪੇਰੂ ਵਿੱਚ 4200 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਤੱਕ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਬਚੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਪੁਰਾਤਨ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ, ਪਰ ਇਹ ਕਪਾਹ ਜਿੰਨ ਦੀ ਕਾਢ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਉਤਪਾਦਨ ਦੀ ਲਾਗਤ ਨੂੰ ਘਟਾ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਇਸਦੀ ਵਿਆਪਕ ਵਰਤੋਂ ਹੋਈ, ਅਤੇ ਇਹ ਅੱਜ ਕੱਪੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਵਰਤਿਆ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਕੁਦਰਤੀ ਫਾਈਬਰ ਵਾਲਾ ਕੱਪੜਾ ਹੈ।
ਵਿਸ਼ਵ ਉਤਪਾਦਨ ਲਈ ਮੌਜੂਦਾ ਅਨੁਮਾਨ ਲਗਭਗ 25 ਮਿਲੀਅਨ ਟਨ ਜਾਂ 110 ਮਿਲੀਅਨ ਗੰਢ ਸਾਲਾਨਾ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਵਿਸ਼ਵ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤਯੋਗ ਜ਼ਮੀਨ ਦਾ 2.5% ਬਣਦਾ ਹੈ। ਭਾਰਤ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਕਪਾਹ ਉਤਪਾਦਕ ਹੈ। ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਨਿਰਯਾਤਕ ਰਿਹਾ ਹੈ।[3]