18 Korpus Pancerny (ZSRR)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
18 Znamiensko-Budapesztański Korpus Pancerny odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru, Orderem Suworowa i Kutuzowa (ros. 18-й Знаменско-Будапештский Краснознамённый орденов Суворова и Кутузова танковый корпус) – jednostka pancerna Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1942 |
Rozformowanie |
1945 |
Nazwa wyróżniająca |
Znamieński, Budapesztański |
Dowódcy | |
Pierwszy |
gen. mjr Iwan Czerniachowski |
Ostatni |
gen. por. Piotr Goworunienko |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | |
Odznaczenia | |
[1] |
Formowanie Korpusu rozpoczęto na podstawie dyrektywy z 23 czerwca 1942 roku[2]. W działaniach bojowych prowadzonych przeciw armii niemieckiej dowodzony był przez gen. mjra Iwana Czerniachowskiego. 16 Korpus Pancerny pozostawał w odwodzie Naczelnego Dowództwa Armii Czerwonej i 1 lipca 1942 posiadał na wyposażeniu 181 czołgów[3].
Następnie 18 KPanc. był podporządkowany dowództwu 2 Frontu Ukraińskiego, prowadząc działania bojowe na jego korzyść[4]. Jego szlak bojowy prowadził z Woroneża m.in. przez: Charków, Timiszoarę, Budapeszt i Wiedeń, a zakończony został w rejonie Amstetten[5].