1 Dywizjon Artylerii Konnej
1 Dywizjon Artylerii Konnej / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące 1 Dywizjon Artylerii Konnej?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
1 Dywizjon Artylerii Konnej im. gen. Józefa Bema (1 dak) – oddział artylerii konnej Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Odznaka pamiątkowa artylerii konnej | |||
Historia | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Sformowanie |
23 lutego 1919 | ||
Rozformowanie |
1939 | ||
Patron | |||
Tradycje | |||
Święto |
19 marca[uwaga 1] | ||
Dowódcy | |||
Pierwszy |
ppłk Leon Dunin-Wolski | ||
Ostatni |
ppłk Tadeusz Pietsch | ||
Organizacja | |||
Dyslokacja | |||
Rodzaj sił zbrojnych | |||
Rodzaj wojsk | |||
Podległość | |||
|
Dywizjon stacjonował na terenie Okręgu Korpusu Nr I[2] w garnizonie Warszawa, w „koszarach imienia generała Józefa Bema” przy ulicy 29 Listopada (wcześniej ulica Huzarska). Był organicznym pododdziałem artylerii: 1 pułku artylerii konnej (1921)[3], I Brygady Jazdy (1921–1924), 2 Dywizji Kawalerii (1924–1937) i Mazowieckiej Brygady Kawalerii (1937–1939). Pod względem fachowego wyszkolenia podporządkowany był dowódcy 1 Grupy Artylerii.