1 Gwardyjski Korpus Pancerny (ZSRR)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
1 Doński Gwardyjski Korpus Pancerny odznaczony Orderem Lenina, Czerwonego Sztandaru i Suworowa (ros. 1-й гвардейский танковый Донской ордена Ленина Краснознамённый ордена Суворова корпус) – jednostka pancerna Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1942 |
Rozformowanie |
1945 |
Nazwa wyróżniająca | |
Tradycje | |
Rodowód | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
gen. mjr Aleksiej Rodin |
Ostatni |
gen. por. Michaił Panow |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | |
Odznaczenia | |
[1] |
1 Gwardyjski Korpus Pancerny został utworzony w 1942 przez przemianowanie 26 Korpusu Pancernego[2]. Jego szlak bojowy po walkach w składzie 1 Frontu Białoruskiego przeciw armii niemieckiej w czasie operacji Bagration prowadził przez: Wyszków, Nasielsk, Baboszewo, Rypin, Brodnicę, Tucholę, Kartuzy i Strasburg, a zakończony został w rejonie Rostocku[3][2]. Korpus w swej historii wchodził też w skład: 50 Armia, 65 Armia i 70 Armia[4][5][6].
1 Gwardyjski Korpus Pancerny uczestniczył m.in. w bitwie o Chwaszczyno. Po dwu dniach walk miejscowość została zdobyta 13 marca 1945, co było równoznaczne z zakończeniem panowania reżimu III Rzeszy na tym terenie[7].