75 mm armata Ehrhardt model 1901
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
75 mm armata Ehrhardt model 1901 (Ehrhardt 7,5 cm modell 1901) – norweska armata polowa, zaprojektowana i wyprodukowana w Cesarstwie Niemieckim jako pierwsze nowoczesne działo polowe armii norweskiej. Używane przez Norwegię i Finlandię w okresie II wojny światowej; zdobyczne egzemplarze wykorzystywała także armia niemiecka.
Działo Model 1901 | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Producent | |||
Rodzaj | |||
Historia | |||
Produkcja seryjna | |||
Wyprodukowano |
138 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Kaliber |
75 mm | ||
Długość lufy |
2167 mm | ||
Donośność |
10600 m | ||
Prędkość pocz. pocisku |
500 m/s | ||
Masa |
1773 kg (transportowa) 1037 kg (bojowa) | ||
Kąt ostrzału |
-7° do +15,5° (w pionie) | ||
|
Działo wyposażone było w jednoogonowe łoże i tarczę ochronną (czasem demontowaną). Ważyło 1037 kg w pozycji bojowej[1] (inne źródła: 1023 kg[2]), a 1773 kg w konfiguracji transportowej[1]. Strzelało granatami burzącymi o masie 6,5 kg na maksymalny dystans 10600 m[1] (S. Pataj podaje wartość tylko 6000 m[2]).
Norwegia kupiła 132 działa i były one podstawową bronią artyleryjską armii norweskiej do początku II wojny światowej. Po klęsce Norwegii ocalałe działa przejęli Niemcy, którzy używali ich pod nazwą 7,5 cm FK 246(n)[1].
W czasie wojny zimowej Norwegia dostarczyła Finom 12 tych dział, wraz z 7,2 tys. sztuk amunicji, z których 11 zostało wcielonych do 9 pułku artylerii polowej. Po klęsce Norwegii, Niemcy przekazali Finom znaczne zapasy zdobycznej amunicji i działa były wykorzystywane podczas wojny kontynuacyjnej wpierw przez artylerię forteczną, a następnie artylerię nadbrzeżną. W służbie fińskiej nosiły one oznaczenie 75 K/01 i wystrzeliły ponad 36 tys. pocisków[3].
- Widok od tyłu, na pojedynczy ogon
- Widok od przodu, działo na kołach do trakcji konnej
- Działo przystosowane do trakcji motorowej
- Działo na saniach podczas ćwiczeń zimowych