77 Pułk Piechoty (II RP)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
77 Pułk Piechoty (77 pp) – oddział piechoty Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Ten artykuł dotyczy 77 Pułku Piechoty II RP. Zobacz też: 77 Pułk Piechoty – inne pułki piechoty z numerem 77. |
Historia | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Sformowanie |
1918 | ||
Rozformowanie |
1939 | ||
Tradycje | |||
Święto |
12 lutego | ||
Nadanie sztandaru |
1922 | ||
Rodowód |
Kowieński pułk strzelców | ||
Dowódcy | |||
Pierwszy | |||
Ostatni |
ppłk Stanisław Konstanty Gąsiorek | ||
Działania zbrojne | |||
wojna polsko-bolszewicka bitwa pod Nowogródkiem (18 IV 1919) bitwa pod Oranami (16 VII 1920) bitwa pod Lemanem bitwa nad Niemnem (20–26 IX 1920) kampania wrześniowa bitwa pod Piotrkowem T. (4–6 IX 1939) | |||
Organizacja | |||
Dyslokacja | |||
Rodzaj wojsk | |||
Podległość | |||
|
Pułk powstał 16 grudnia 1918 w Zambrowie w składzie Dywizji Litewsko-Białoruskiej. W wojnie polsko-bolszewickiej poniósł bardzo duże straty. W momencie kontrofensywy znad Wieprza zredukowany został do jednego batalionu i podporządkowany 60 pułkowi piechoty wielkopolskiej. Zdobywał Łomżę i Stawiski, zaś pod Wincentą i Lemanem zatrzymywał usiłujące się przebić przez granicę oddziały 3 Korpusu Kawalerii Gaj-Chana. Po nieudanej obronie Lemana poddającą się do niewoli straż tylną pułku kozacy zasiekli szablami. Spoczywają na starym cmentarzu w Kolnie.
W okresie międzywojennym wchodził w skład 19 Dywizji Piechoty, stacjonował na terenie Okręgu Korpusu Nr III w Lidzie[1].
W czasie wojny obronnej 1939 wchodził w skład 19 Dywizji Piechoty walczącej w ramach Armii „Prusy”[2].