9 Gwardyjski Korpus Pancerny (ZSRR)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
9 Humański Gwardyjski Korpus Pancerny odznaczony Orderem Lenina, Czerwonego Sztandaru i Kutuzowa (ros. 9-й гвардейский танковый Уманский ордена Ленина, Краснознамённый, ордена Суворова корпус) – jednostka pancerna Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1944 |
Rozformowanie |
1945 |
Nazwa wyróżniająca | |
Tradycje | |
Rodowód | |
Kontynuacja |
9 Gwardyjska Dywizja Pancerna |
Dowódcy | |
Pierwszy |
gen. mjr Nikołaj Wiedieniejew |
Ostatni |
nie |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | |
Odznaczenia | |
[1] |
9 Gwardyjski Korpus Pancerny został utworzony 20 listopada 1944 przez przemianowanie 3 Korpusu Pancernego[1] W czasie działań bojowych prowadzonych na ziemiach polskich przeciw armii niemieckiej przyczynił się do zakończenia okupacji niemieckiej, uczestnicząc w walkach które doprowadziły do zdobycia: Bydgoszczy, Gostynina, Mszczonowa, Nakła nad Notecią, Włocławka i Żyrardowa[2].
Następnie jego szlak bojowy prowadził przez terytoria rządzone przez reżim III Rzeszy: Königsberg in der Neumark, Cammin in Pommern, Pyritz, Wollin[3] i Bernau, a zakończył się w rejonie Poczdamu[4]. Zarówno w czasie działań bojowych na ziemiach polskich jak i na terytorium III Rzeszy 9 Gwardyjski Korpus Pancerny wchodził w skład 2 Gwardyjskiej Armii Pancernej[5].