Abbasydzi
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Abbasydzi – jedna z dwóch największych (licząca 37 kalifów) sunnickich dynastii imperium muzułmańskiego, rządząca Kalifatem Bagdadu[1]. Przejęła władzę w 750, po pokonaniu poprzednio rządzących Umajjadów; przeżywała rozkwit przez dwa następne stulecia, potem znalazła się w cieniu politycznej dominacji Bujidów, a następnie Seldżuków, aż w końcu upadła po zajęciu i zburzeniu Bagdadu przez Mongołów. W 1258 wódz mongolski Hulagu-chan zdobył Bagdad i był to faktyczny koniec znaczenia politycznego dynastii, chociaż mamelucy utrzymywali jej potomków jeszcze do 1517.
Szybkie fakty Język urzędowy, Stolica ...
750–1258 | |||
| |||
Język urzędowy | |||
---|---|---|---|
Stolica | |||
Ustrój polityczny | |||
Typ państwa | |||
Pierwszy kalif | |||
Ostatni kalif |
Al-Musta'sim | ||
Powierzchnia • całkowita |
| ||
Liczba ludności (prawd.) • całkowita • gęstość zaludnienia |
| ||
Waluta | |||
Data powstania |
750 | ||
Rozpad |
Hulagu-chan | ||
Religia dominująca | |||
|
Zamknij