Aleksandra Wasilkowska
polska architektka / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Aleksandra Wasilkowska (ur. 4 października 1978 w Warszawie[1]) – polska architektka, artystka i scenografka, prowadzi autorską pracownię architektoniczną[2] specjalizującą się w projektach targowisk[3], szkół, galerii sztuki, domów kultury, parków, wystaw, instalacji i scenografii teatralnych, a także projektach urbanistycznych i strategiach miejskich. Absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej i Ecole d’Architecture de Bretagne[4].
Aleksandra Wasilkowska | |||
Data i miejsce urodzenia |
4 października 1978 | ||
---|---|---|---|
Narodowość |
polska | ||
Dziedzina sztuki |
architektura, sztuki wizualne, scenografia, urbanistyka | ||
| |||
| |||
Strona internetowa |
W 2010 reprezentowała Polskę na XII Międzynarodowym Biennale Architektury w Wenecji (wraz z artystką Agnieszką Kurant)[5][6]. Należy do Mazowieckiej Izby Architektów RP (uprawnienia budowlane nr W/25/2015 do projektowania bez ograniczeń) oraz Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Architektów Polskich, którego była wiceprezeską w kadencji 2012–2015.
Jest autorką książek m.in. City is the City. Aporia[7][8], Warszawa jako struktura emergentna[9], Emergency Exit[6] oraz serii kilku tomów pt. Architektura Cienia[10], publikacji związanych z przestrzenią funkcjonującą na marginesie uwagi taką jak bazary, handel uliczny, szalety miejskie[11], wysypiska śmieci, cmentarze. Publikacje, eksperymenty i badania dotyczące samoorganizacji w przestrzeni publicznej, a także związku architektury i sztuki mają wpływ na projektowane przez nią obiekty.
Projektowane przez nią scenografie i instalacje znajdują się w kolekcjach publicznych i prywatnych m.in. Czarna Wyspa[12] w kolekcji Narodowej Galerii Zachęta w Warszawie. Jej prace były wystawiane min w Guggenheim Museum w Nowym Jorku, Seoul Art Center w Korei, Public Art Munich w Niemczech[1], Muzeum Sztuki Nowoczesnej[13] i Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie.
Od początku swojej praktyki architektonicznej i publicystycznej Wasilkowska koncentruje się na najważniejszych społecznie aspektach architektury: inkluzywności, demokratyzacji przestrzeni[14], dostępności[1]. Jej najważniejsze projekty to rewitalizacja Targowiska Bakalarska w Warszawie, na którym handlują kupcy ponad 25 narodowości, a także projekty licznych bazarów m.in. Bazar Ptasia we Wrocławiu, Bazar Różyckiego wraz z kwartałem zabudowy mieszkaniowej na Warszawskiej Pradze, targowisko Babski Rynek w Białej Podlaskiej oraz Targ Błonie w trakcie budowy.