Amanullah Chan
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Amanullah Chan (ur. 1 czerwca 1892, zm. 25 kwietnia 1960) – emir Afganistanu w latach 1919–1926, król Afganistanu w latach 1926–1929.
Emir i Król Afganistanu | |||
Okres |
od 28 lutego 1919 | ||
---|---|---|---|
Poprzednik | |||
Następca | |||
Dane biograficzne | |||
Dynastia | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Odznaczenia | |||
|
Ten artykuł od 2015-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Tron objął po śmierci swego ojca Habibullaha i niemal natychmiast ogłosił pełną niezależność Afganistanu, co doprowadziło do konfliktu zbrojnego z Wielką Brytanią (tzw. trzecia wojna afgańska) zakończoną w 1919 r. afgańsko-brytyjskim traktatem pokojowym zawartym w Rawalpindi, uznającym niepodległość Afganistanu. W tym samym roku nawiązał stosunki dyplomatyczne z Rosją Bolszewicką, 1926 r. zawarł pakt o nieagresji z ZSRR. Również w 1926 przekształcił Emirat Afganistanu w Królestwo.
W polityce wewnętrznej usiłował wprowadzać reformy społeczne na wzór europejski, co nie zostało dobrze przyjęte przez teologów muzułmańskich. W 1928 r. wybuchło powstanie antyrządowe. Został zmuszony do abdykacji, po czym udał się na emigrację do Włoch i Szwajcarii. Zmarł w Zurychu.
Odznaczony m.in. papieskim Orderem Złotej Ostrogi w 1928[1], a podczas wizyty w Polsce Orderem Orła Białego.