Angielskie poty
choroba, która wywołała 5 epidemii w latach 1485–1551 / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Angielskie poty (ang. sweating sickness, English sweate, łac. sudor anglicus) – choroba, która wywołała 5 epidemii w latach 1485–1551[1]. Współcześni badacze nie mają żadnych dowodów na fizyczne istnienie tej choroby, dysponują tylko zapisami historycznymi. Przypuszcza się, że przyczyną mógł być hantawirus (buniawirusy)[1].
Ten artykuł od 2008-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Ten artykuł opisuje teorie, metody lub czynności niezgodne ze współczesną wiedzą medyczną. |
Choroba objawiała się obfitym poceniem, różnorodnymi bólami, krwotokami, wysoką temperaturą ciała. Źródłem pierwszych zakażeń mogli być najemnicy francuscy, którzy przybyli do Anglii z Henrykiem VII pod koniec Wojny Dwóch Róż[2], a z tego, co wiadomo, oni sami na tę chorobę nie zapadali.
Istnieje hipoteza, że ta choroba to jedna z odmian Eboli, tak samo nietypowa jak w 2008 roku w Kasai w Kongo.