Aristides de Sousa Mendes
portugalski dyplomata, jako konsul podczas II wojny światowej pomagający osobom prześladowanym przez hitlerowskie Niemcy / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Aristides de Sousa Mendes do Amaral e Abranches (ur. 19 lipca 1885 w Cabanas de Viriato, zm. 3 kwietnia 1954 w Lizbonie) – portugalski dyplomata, jako konsul podczas II wojny światowej pomagający osobom prześladowanym przez hitlerowskie Niemcy.
Aristides de Sousa Mendes (1940) | |||
Pełne imię i nazwisko |
Aristides de Sousa Mendes do Amaral e Abranches | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
19 lipca 1885 | ||
Data i miejsce śmierci |
3 kwietnia 1954 | ||
Miejsce spoczynku |
Cabanas de Viriato | ||
Zawód, zajęcie |
dyplomata, adwokat | ||
Narodowość | |||
Alma Mater | |||
Małżeństwo |
Maria Angelina Coelho de Sousa Mendes (1908–1948). Andrée Cibial de Sousa Mendes (1949–1954) | ||
Dzieci |
15 | ||
Krewni i powinowaci |
César de Sousa Mendes (brat) | ||
Odznaczenia | |||
| |||
| |||
Strona internetowa |
Jako konsul generalny w Bordeaux, przeciwstawił się rozkazom reżimu António Salazara, wydając wizy i paszporty dla ok. 6–10 tys. osób, w tym Żydów, uciekających przed prześladowaniami nazistowskich Niemiec. Portugalskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych zabraniało wydawania wiz bez uprzedniego skonsultowania każdego przypadku z Lizboną. Sousa Mendes, ignorując wytyczne, wydawał wizy potrzebującym[1]. Za karę został zawieszony na rok w wykonywaniu obowiązków z prawem do pobierania połowy uposażenia, następnie próbowano zmusić go do przejścia na emeryturę. Ostatecznie nie został wydalony ze służby zagranicznej i otrzymywał do końca życia pełną pensję. Z pełni zarzutów został oczyszczony w 1988, ponad dekadę po rewolucji goździków. Z czasem stał się bohaterem narodowym Portugalii[2][3].