Bielańsko-Tyniecki Park Krajobrazowy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bielańsko-Tyniecki Park Krajobrazowy – park krajobrazowy znajdujący się w województwie małopolskim, na terenie miasta Krakowa oraz gmin Czernichów i Liszki[1]. Obejmuje fragment doliny Wisły pomiędzy Krakowem a Ściejowicami. Był częścią Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych, a obecnie wchodzi w skład Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Małopolskiego.
Skałki w rezerwacie „Panieńskie Skały” | |||
park krajobrazowy | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Położenie |
Kraków, gminy: Czernichów, Liszki | ||
Mezoregion | |||
Data utworzenia |
1981 | ||
Akt prawny |
Uchwała Nr 65 Rady Narodowej Miasta Krakowa z 2 grudnia 1981 r. | ||
Powierzchnia |
63,5909 km² | ||
Powierzchnia otuliny |
97,6557 km² | ||
Obszary chronione | |||
50°02′00″N 19°50′30″E | |||
|
Został utworzony Uchwałą Nr 65 Rady Narodowej Miasta Krakowa z 2 grudnia 1981 roku[1]. Powierzchnia parku wynosi obecnie 63,5909 km², natomiast jego otulina liczy 97,6557 km²[1].
W obrębie Parku znajdują się trzy większe kompleksy leśne: Lasek Wolski oraz lasy w okolicach Tyńca i Czernichowa. W Parku znajduje się także kilka jaskiń, w tym Jaskinia Kryspinowska (dł. 255 m)[2].
Nazwa parku wywodzi się od dwóch klasztorów położonych na terenie parku: Klasztoru Ojców Kamedułów na Bielanach oraz Opactwa Ojców Benedyktynów w Tyńcu.