Borówka (Pogórze Ciężkowickie)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Borówka – wychodnia w miejscowości Żurowa w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, w gminie Szerzyny. Znajduje się na szczycie wzgórza Wierzchowina (360 m n.p.m.) położonego tuż po północnej stronie drogi wiodącej z Żurowej do Ołpin[1].
Jest to kompleks skał zbudowanych z piaskowca ciężkowickiego. Baszta zachodnia ma wysokość 20 m, wschodnia 15 m. U podstawy wyższej baszty znajduje się olbrzymia wnęka. Na ścianach można obserwować różne formy wietrzenia skał[2]. Skały powstały na dnie Oceanu Tetydy, który w dawnych epokach geologicznych znajdował się na tym obszarze[3]. W skałach są niewielkie jaskinie, w których przez dzień ukrywają się, a w zimie hibernują nietoperze, jest olbrzymi okap, pod którym urządzono miejsce biwakowe. W jednej ze ścian ktoś wykuł wnękę, w której za szklaną szybą zamontował figurkę Matki Boskiej, a pod nią tablicę z napisem: Dla upamiętnienia 50 lecia rocznicy zbrodni dokonanej w Katyniu przez represje Stalina i NKWD na Julianie Budzynie za wolną i niepodległą Ojczyznę. Cześć jego pamięci[4].
W skałach Borówki są dwa schroniska skalne: Schronisko w Żurowej Pierwsze i Schronisko w Żurowej Drugie[5]. O skale Borówka tak w 1847 r. pisał Maciej Bogusz Stęczyński: na podniesionym wzgórzu pośród wieńca brzóz i sosen szeroki swój i łysy szczyt jakby łeb olbrzyma na wąskiej w stosunku do swojego ogromu podstawie dziwnie pochylony, co chwila zda się upadkiem grożący dumnie wznosi się do nieba[2].