Broń pneumatyczna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Broń pneumatyczna – broń miotająca wykorzystująca energię sprężonego gazu (powietrza atmosferycznego bądź dwutlenku węgla) jako siły napędowej pocisku. W momencie wystrzału sprężony gaz przekazuje pociskowi część swojej energii, wyrzucając go z lufy. Zasięg miotania pocisków można regulować poprzez zmianę ilości gazu wydostającego się ze zbiornika[1].