Bruno Pontecorvo
włosko-radziecki fizyk / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Bruno Pontecorvo?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
POKAŻ WSZYSTKIE PYTANIA
Bruno M. Pontecorvo (ur. 22 sierpnia 1913 w Pizie, zm. 24 września 1993 w Dubnej[1]) – włosko-radziecki fizyk, student i współpracownik Enrica Fermiego, Frédérica i Irène Joliot-Curie.
Szybkie fakty Państwo działania, Data i miejsce urodzenia ...
Państwo działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
22 sierpnia 1913 | ||
Data i miejsce śmierci |
24 września 1993 | ||
akademik | |||
Specjalność: fizyka jądrowa, fizyka cząstek elementarnych | |||
Alma Mater | |||
Odznaczenia | |||
| |||
|
Zamknij
Przysłużył się głównie badaniom neutrin, postulowanych w 1930 roku przez Wolfganga Pauliego:
- Pontecorvo zaproponował metodę detekcji tych cząstek[2], skutecznie wykorzystaną w 1956 roku przez Frederica Reinesa i Clyde’a Cowana;
- na podstawie przeprowadzonych przez siebie pomiarów rozpadów mionów postawił tezę istnienia dwóch tzw. stanów zapachowych neutrina – elektronowego i mionowego;
- postawił również hipotezę oscylacji neutrin – zjawiska, które wyjaśnia zbyt małą liczbę neutrin słonecznych.