Cosimo Pinto
bokser włoski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Cosimo Pinto (ur. 14 marca 1943 w Novarze[1]) – włoski bokser kategorii półciężkiej, mistrz olimpijski z 1964.
Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Wzrost ...
Data i miejsce urodzenia |
14 marca 1943 | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
178 cm | |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
|
Zamknij
Podczas igrzysk śródziemnomorskich w 1963 w Neapolu zdobył złoty medal w wadze półciężkiej (do 81 kg)[2]. W tym samym roku zwyciężył w tej kategorii na turnieju przedolimpijskim w Tokio[3].
Na letnich igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio zdobył złoty medal w wadze półciężkiej, wygrywając w finale z Aleksiejem Kisielowem z ZSRR[1]. Wystąpił w tej kategorii na mistrzostwach Europy w 1967 w Rzymie, gdzie zdobył brązowy medal po porażce w półfinale z Peterem Gerberem z RFN[4].
Cosimo Pinto był mistrzem Włoch w wadze półciężkiej w latach 1965[5] i 1967[6]. Nie przeszedł na zawodowstwo.