Czerwony szlam
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Czerwony szlam – produkt uboczny powstający podczas produkcji aluminium w tzw. procesie Bayera.
Zawiera on osad, w skład którego wchodzą tlenki żelaza, tytanu i różne związki krzemu, powstające podczas ekstrakcji związków glinu z boksytów z roztworem wodorotlenku sodu. Charakterystyczny czerwony kolor "szlamu" pochodzi od znajdującego się w nim tlenku żelaza, którego zawartość może wynosić nawet 60%[1][2]. Na wyprodukowaną tonę tlenku glinu Al2O3 (będącego półproduktem, służącym w następnym procesie Halla-Héroulta; z każdej tony tlenku wytwarza się około pół tony czystego metalu), w zależności od jakości boksytu, powstaje od około 0,33 tony (z boksytu w Surinamie) do 2 ton (z boksytu w Arkansas) czerwonego szlamu. W skali całego świata przetwarza się (dane z 1997 roku[1]) ok. 50 milionów ton boksytów rocznie, z których produkuje się 30 mln ton tlenku glinu (a z tego – 15 mln ton metalu) pozostawiając 30 mln ton czerwonego szlamu. Czerwony szlam jest toksyczny i żrący – jego pH wynosi od 10 do 13.