Deklaracja inicjacji procesu niepodległościowego Katalonii
uchwała parlamentu autonomicznej Katalonii / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Deklaracja inicjacji procesu niepodległościowego Katalonii – uchwała przyjęta przez parlament autonomicznej Katalonii 9 listopada 2015 r., ogłaszająca rozpoczęcie procesu odłączania się Katalonii od Hiszpanii celem utworzenia niepodległej republiki[1].
Za przyjęciem deklaracji zagłosowało 72 ze 135 posłów, tj. niepodległościowa koalicja Junts Pel Sí oraz skrajnie lewicowa CUP, a pozostałe kluby głosowały przeciw[1]. W następstwie tego aktu hiszpański trybunał konstytucyjny w grudniu 2015 jednomyślnie orzekł, że katalońska deklaracja niepodległości jest nielegalna i nieważna, a łamanie hiszpańskiej konstytucji nieprzewidującej secesji poszczególnych prowincji skutkować może sankcjami karnymi wobec władz lokalnych oraz zawieszeniem autonomii Katalonii[2].
W następstwie tego orzeczenia premier Katalonii Artur Mas zwrócił się do władz w Madrycie z propozycją rozmów na temat referendum niepodległościowego, które zgodnie z konstytucją Hiszpanii byłoby legalne jedynie wówczas, gdyby odbyło się w całej Hiszpanii, a nie tylko w Katalonii[3]. Wobec braku możliwości porozumienia 6 września 2017 r. parlament Katalonii przegłosował przeprowadzenie 1 października referendum niepodległościowego, mimo jego nielegalności z punktu widzenia hiszpańskiego prawa[4]. Mimo propozycji władz katalońskich, by zalegalizować referendum poprzez przeprowadzenie go w całej Hiszpanii, władze hiszpańskie całkowicie odrzuciły możliwość secesji Katalonii. Autonomiczny rząd kataloński przygotował także ustawę o jednostronnym ogłoszeniu secesji na wypadek zablokowania referendum[5].
14 września przywódcy koalicji niepodległościowej obwieścili start kampanii referendalnej na arenie w Tarragonie, uruchomiono stronę informacyjną kampanii, zaczęto rozklejać plakaty plebiscytowe, zaczęto werbować ochotników do komisji wyborczych. W odpowiedzi rząd Hiszpanii wzmocnił siły policyjne w Katalonii[6].
19 września hiszpańska policja aresztowała 14 przedstawicieli katalońskiego rządu zaangażowanych w organizację referendum, m.in. wiceprezydenta Katalonii Oriola Junquerasa. Zajęto także departamenty gospodarki, spraw zagranicznych, pracy i spraw społecznych, centrum telekomunikacji oraz siedzibę fundacji, która zarządzała katalońskimi stronami internetowymi, a celem tych działań było poszukiwanie dowodów na zamiar przeprowadzenia referendum[7].
W odpowiedzi na aresztowania prezydent katalońskiego parlamentu Jordi Sánchez i Picanyol wezwał mieszkańców do pokojowego oporu[7].