Delta Mekongu
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Delta Mekongu – rejon ujścia Mekongu do Morza Południowochińskiego. Jest to druga pod względem wielkości delta Azji[1].
Ten artykuł dotyczy regionu geograficznego. Zobacz też: Delta Mekongu - region Wietnamu. |
Przyjmuje się, że delta Mekongu zaczyna się w okolicy Phnom Penh w Kambodży podziałem Mekongu na dwie odnogi: Mekong i Tônlé Basăk. W dalszym biegu Mekong dzieli się na sześć odnóg, a Tônlé Basăk na trzy.
Obszar delty, w postaci trójkątnej równiny, liczy około 58,5 tys. km², z czego 23 346 leży w Kambodży, a 35 158 w Wietnamie[2], prawie w całości nie wyżej niż 5 m n.p.m. Długość delty liczy 270 km, a jej ujście obejmuje 600 km wybrzeża. Osady niesione przez rzekę odkładają się wzdłuż półwyspu Cà Mau, przesuwając linię brzegową do 150 m rocznie w głąb morza.
Żyzność ziem uprawnych spowodowała wzrost liczby ludności w delcie Mekongu w ciągu ostatnich 100 lat z 1,7 mln w 1880 r. do 13,5 mln w 1980 r. W tym czasie areał uprawny wzrósł o dwa miliony hektarów[3].