Destructor
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Destructor – hiszpańska kanonierka torpedowa, zbudowana w brytyjskiej stoczni J & G Thomson. Był to pierwszy okręt oficjalnie zakwalifikowany jako „niszczyciel”[1][2] w momencie jego wejścia do służby, i tak też nazwany („Destructor” - hiszp. „niszczyciel”). Przez niektórych historyków uważany za pierwszy niszczyciel w ogóle[3], choć nie należał do klasy niszczycieli z punktu widzenia cech konstrukcyjnych (ogół ekspertów za pierwszy niszczyciel uważa brytyjski HMS „Havock” wodowany w 1893[4][5][6][7]). Zainspirował przy tym niezrealizowany projekt niszczyciela dla marynarki brytyjskiej firmy J&G Thomson z 1892[8][9].
Klasa | |||
---|---|---|---|
Historia | |||
Stocznia |
J & G Thomson, Clydebank | ||
Położenie stępki |
14 listopada 1885 | ||
Wodowanie |
29 lipca 1886 | ||
Hiszpania | |||
Wejście do służby |
19 stycznia 1887 | ||
Wycofanie ze służby |
1 stycznia 1909 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność |
348 t | ||
Długość |
58,7 m | ||
Szerokość |
7,63 m | ||
Zanurzenie |
2,5 m | ||
Napęd | |||
dwie maszyny parowe potrójnego rozprężania o mocy 3784 ihp | |||
Prędkość |
22,6 węzłów | ||
Zasięg |
4500 mil | ||
Uzbrojenie | |||
• 1 armata 90 mm • 4 armaty 57 mm • 2 armaty rewolwerowe 37 mm • 2 wyrzutnie torped 360mm | |||
Załoga |
60 | ||
|
Projekt stoczni James & George Thomson został opracowany na zlecenie oficera marynarki hiszpańskiej Fernanda Villaamila w imieniu ministra marynarki, i zwyciężył w konkursie. Stępkę pod „Destructora” położono w 1885, okręt został wodowany w 1887 i rok później wszedł do służby. W momencie wejścia do służby był to jeden z najszybszych okrętów na świecie, w czasie jego dziewiczego rejsu ustanowił rekord prędkości przepływając z Falmouth do El Ferrol w 24 godziny.
Napęd stanowiły dwie maszyny parowe, dla których parę dostarczały cztery kotły typu lokomotywowego, przy czym wszystkie kotły i maszyny były w osobnych przedziałach[10]. Pierwotnie posiadał dwa pochylone kominy umieszczone obok siebie[11]. Maszynownia po bokach oraz stanowisko dowodzenia były chronione lekkim pancerzem przeciwodłamkowym 19 mm[11]. Oprócz tego ochronę burt zapewniały zasobnie węglowe od wewnątrz[10].
- Pierwotna sylwetka
- Sylwetka po modernizacji