Eadbald
król Kentu / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Eadbald?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Eadbald (zm. 20 stycznia 640) – król Kentu od 616 do 640 roku.
król Kentu | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona |
wdowa po Ethelbercie I |
Dzieci |
Eormenred |
Był synem Ethelberta I i jego pierwszej żony Berty. Po śmierci ojca w 616 roku został królem Kentu. Z początku nie podjął działań chrystianizacyjnych swego ojca. Pozostał przy pierwotnej rodzimej religii pogańskiej. Ożenił się ze swą macochą, wdową po swoim ojcu, wbrew protestom Kościoła. Po kilku latach nawrócony przez Wawrzyńca zerwał związek z macochą, przyjął chrzest i następnie poślubił Emmę, przypuszczalnie frankijskiego pochodzenia. Pozwolił też na powrót chrześcijańskich misjonarzy.
Za panowania Eadbalda Kent nie był tak potężny jak za rządów jego ojca, zdołał jednak uniknąć hegemonii Northumbrii, która wyrosła na najpotężniejsze królestwo anglosaskie. Eadbald utrzymywał przyjazne stosunki z Edwinem, królem Northumbrii, za którego wydał swoją siostrę Æthelburgę. W późniejszych latach Eadbald związał się więzami powinowactwa z Anną, królem Wschodnich Anglów, którego córka Seksburga poślubiła Earconberta, syna Eadbalda.