Eleonora Aragońska (królowa Kastylii i Leónu)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Eleonora Aragońska (ur. 20 lutego 1358 w Santa Maria del Puig, zm. 13 sierpnia 1382 w Cuéllar[2]) – infantka aragońska, od 29 maja 1379 królowa Kastylii i Leónu.
Szybkie fakty Okres, Jako żona ...
Rzeźba nagrobna królowej Eleonory | |||
Królowa Kastylii i Leónu | |||
Okres | |||
---|---|---|---|
Jako żona | |||
Dane biograficzne | |||
Data i miejsce urodzenia |
1358 | ||
Data i miejsce śmierci | |||
Miejsce spoczynku | |||
Ojciec | |||
Matka |
Eleonora Sycylijska | ||
Mąż | |||
Dzieci | |||
|
Zamknij
Urodziła się jako córka króla Aragonii Piotra IV i jego trzeciej żony królowej Eleonory Sycylijskiej. Jej starszymi braćmi byli przyszli królowie Jan I Myśliwy i Marcin I Ludzki[3].
Jej małżeństwo z Janem I zostało zaaranżowane jako część ustaleń pokojowych z Kastylią uzgodnionych w Almazán 12 kwietnia 1374 i w Lleidzie 10 maja 1375[1]. 18 czerwca 1375 w Sorii poślubiła przyszłego króla Kastylii i Leónu. Para miała troje dzieci[3]:
- Henryka III Chorowitego (1379–1406), kolejnego króla Kastylii i Leónu,
- Ferdynanda I Sprawiedliwego (1380–1416), późniejszego króla Aragonii,
- infantkę Eleonorę (1382–?), zmarłą niedługo po porodzie[1].
Eleonora zmarła przy porodzie córki[1].