Elżbieta Biesiekierska
polska koszykarka / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Elżbieta Biesiekierska, po mężu Szczygieł (ur. 4 października 1950 w Olsztynie, zm. 31 stycznia 2013 w Krakowie) – polska koszykarka, występująca na pozycji środkowej, reprezentantka kraju, dziesięciokrotna mistrzyni Polski.
środkowa | ||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
4 października 1950 | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
31 stycznia 2013 | |||||||||||
Wzrost |
188 cm | |||||||||||
Kariera | ||||||||||||
Aktywność |
1964–1981 | |||||||||||
| ||||||||||||
| ||||||||||||
|
Była wychowanką KS Łączność Olsztyn, w którym występowała w latach 1964-1967. Od 1967 do 1981 występowała w Wiśle Kraków. Z krakowskim klubem zdobyła dziesięć tytułów mistrzyni Polski (1968, 1969, 1970, 1971, 1975, 1976, 1977, 1979, 1980, 1981) i cztery tytuły wicemistrzowskie (1967, 1972, 1973, 1974). W czternastu kolejnych sezonach zawsze stawała na podium mistrzostw Polski, nigdy niżej niż na drugim miejscu.
W reprezentacji Polski seniorek wystąpiła 163 razy, m.in. na mistrzostwach Europy w 1972 (9 miejsce), 1974 (9 miejsce), 1976 (6 miejsce), 1978 (5 miejsce).
Pochowana na cmentarzu Batowickim w Krakowie (kw. CXXIV-1-17)[1].