Eparchia pietropawłowska i kamczacka
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Eparchia pietropawłowska i kamczacka – jedna z eparchii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, z siedzibą w Pietropawłowsku Kamczackim[1].
Sobór Trójcy Świętej w Pietropawłowsku Kamczackim | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Kraj | |||
Siedziba |
Pietropawłowsk Kamczacki | ||
Data powołania |
1840 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Sobór |
Trójcy Świętej w Pietropawłowsku Kamczackim | ||
Biskup diecezjalny |
arcybiskup pietropawłowski i kamczacki Teodor (Małachanow) | ||
Dane statystyczne | |||
Liczba kapłanów • w tym diecezjalnych |
36 | ||
Liczba osób zakonnych |
6 | ||
Liczba parafii |
42 | ||
Liczba klasztorów |
2 | ||
Położenie na mapie Pietropawłowska Kamczackiego | |||
Położenie na mapie Rosji | |||
Położenie na mapie Kraju Kamczackiego | |||
53°02′54,8″N 158°39′00,5″E | |||
| |||
Strona internetowa |
Eparchia powstała w 1840 poprzez wydzielenie z eparchii irkuckiej, pod nazwą eparchii kamczackiej, kurylskiej i aleuckiej. W początkowym okresie istnienia obejmowała również Alaskę, zaś jej katedrą był sobór św. Michała Archanioła w Nowoarchangielsku. W latach 1898–1899 doszło do podziału eparchii na błagowieszczeńską i władywostocką, co oznaczało likwidację eparchii kamczackiej w jej pierwotnym kształcie; terytorium Kamczatki znalazło się na terenie eparchii władywostockiej[1]. Strukturę powołano ponownie w 1916 jako eparchię kamczacką i pietropawłowską[1], jednak jej działalność zamarła na początku lat 20. XX wieku z powodu represji bolszewickich. Do reaktywacji struktury doszło w 1993[1].
Według danych z 2009 eparchia prowadziła 42 parafie, z czego połowa posiadała wolno stojące cerkwie; placówki duszpasterskie obsługiwało 36 duchownych. Podlegały jej również dwa monastery – męski monaster św. Pantelejmona w Pietropawłowsku Kamczackim i żeński monaster Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Mutnym (5 mnichów i 1 mniszka)[2].