Eparchia tulska
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Eparchia tulska – jedna z eparchii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Jej obecnym zwierzchnikiem jest od 2002 arcybiskup Aleksy (Kutiepow), zaś katedrą – sobór Wszystkich Świętych w Tule. Od grudnia 2011 wchodzi w skład metropolii tulskiej[1].
Sobór Wszystkich Świętych w Tule | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Siedziba | |||
Data powołania |
31 grudnia 1799 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Metropolia | |||
Sobór |
Wszystkich Świętych | ||
Biskup diecezjalny |
metropolita tulski Aleksy (Kutiepow) | ||
Dane statystyczne (2014) | |||
Liczba dekanatów |
10 | ||
Liczba klasztorów |
5 | ||
Położenie na mapie Tuły | |||
Położenie na mapie Rosji | |||
Położenie na mapie obwodu tulskiego | |||
54°10′58,5″N 37°36′45,2″E | |||
| |||
Strona internetowa |
Samodzielna eparchia ze stolicą w Tule istniała od 31 grudnia 1799. Jej pierwszym biskupem został Metody (Smirnow). Została wyodrębniona ukazem carskim z eparchii moskiewskiej. Przed rewolucją październikową na jej terenie było czynnych 1089 cerkwi i kaplic, w tym trzy świątynie na prawach soboru. Po 1917 niemal wszystkie cerkwie i klasztory na obszarze eparchii zostały zamknięte, szereg świątyń zniszczono. Metropolita tulski i bielowski Juwenaliusz (Masłowski) został aresztowany przez władze stalinowskie i rozstrzelany. W momencie rozpadu ZSRR na terenie eparchii działały 32 cerkwie. W 2009 czynnych było 146 parafii, w których pracę duszpasterską prowadziło 231 kapłanów.
W 2011 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego wyodrębnił z terytorium eparchii tulskiej i bielowskiej odrębną eparchię bielowską[1].
Ponadto na terenie eparchii działało (przed wydzieleniem eparchii bielowskiej) 5 monasterów męskich i 4 żeńskie. Po dokonaniu podziału, w eparchii tulskiej pozostało 5 monasterów (2 męskie i 3 żeńskie). Obecnie (2022) w skład eparchii wchodzi 10 dekanatów.