Faust z Riez
chrześcijański pisarz, opat, biskup Riez / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Faust z Riez?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Faust z Riez (ur. przed 410 w Bretanii[1] lub Brytanii[2], zm. ok. 495) – chrześcijański pisarz, mnich i opat, kaznodzieja i biskup Riez (od ok. 460 następca św. Maksyma), czczony jako święty Kościoła katolickiego.
biskup | |
Witraż przedstawiający wizerunek św. Fausta w kościele Notre-Dame de l'Assomption w Riez. | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci |
ok. 495 |
Czczony przez | |
Wspomnienie |
Pochodził z Bretanii, był opatem w klasztorze w opactwie leryńskim na wyspie św. Honoraty a następnie biskupem Riez. Często jako biskup odwiedzał macierzysty klasztor, by odnowić swe życie duchowe. Nigdy nie został wpisany do Martyrologium, ale jego lokalny kult był żywy[1].
Upamiętniano go 28 września.
Był zdecydowanym przeciwnikiem arianizmu a także poglądów predestynariańskich. Był autorem dokumentu Libellus subiectionis, skierowanego do trzydziestu biskupów uczestniczących w synodzie w Arles (473 r.), który miał podpisać prezbiter (ksiądz) Lucidus, wyrzekając się twierdzeń o predestynacji, uznanych za heretyckie.
(...) Potępiam razem z wami rozumowanie każdego, (...)
kto mówi, że przedwiedza Boga zmusza człowieka, by zwrócił się ku śmierci (violenter compellat ad mortem) lub że z woli Boga giną ci, którzy giną;
kto mówi, że po ważnym przyjęciu chrztu, w Adamie umiera ten, kto popełni występek;
kto mówi, że jedni są uznani za mających umrzeć (deputati ad mortem), drudzy zaś przeznaczeni do życia;
(...)
kto mówi, że nie ma ognia i piekła[3];
W swym dziele De gratia Dei et humanae mentis libero arbitrio (O łasce Bożej i wolnej woli ludzkiego umysłu) obalał nie tylko nauczanie predestynacjanistów, lecz także Pelagiusza (PL 58, 783). Traktat jest jednak naznaczony poglądami semi-pelagiańskimi, za które był ostro krytykowany. Niektóre twierdzenia traktatu, zwłaszcza z ks. I, rozdz. 18[4], zostały potępione na synodzie w Orange w 529 w kan. 4.[5] Polemizował z nauczaniem Augustyna o łasce i przeznaczeniu. Umiarkowany pelagianin.