Ferdynand Weigel
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ferdynand Weigel (ur. 31 grudnia 1826 we Lwowie, zm. 28 czerwca 1901 tamże)[1] – polski adwokat i polityk, luteranin, członek honorowy Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Krakowie[2].
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Prezydent Krakowa | |||
Okres |
od 17 lutego 1881 | ||
Poprzednik | |||
Następca | |||
|
W 1851 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Lwowskim, od 1853 zamieszkał w Krakowie, prowadząc kancelarię adwokacką. W 1854 został sekretarzem UJ, aktywnie walcząc o jego repolonizację. Od 1866 zasiadał w Radzie Miejskiej Krakowa, trzykrotnie kandydując na stanowisko prezydenta miasta. W latach 1872-1881 był wiceprezydentem, a w 1881 został prezydentem Krakowa. Miastem rządził do 1884[3]. Od 1865 roku Sekretarz krakowskiej Izby Przemysłowo-Handlowej[4][5]. Zanim został posłem, był współpracownikiem krakowskiego Czasu, gdzie prowadził dział "Gospodarstwo Przemysł". Kraków zawdzięcza mu budowę wodociągów i uruchomienie konnego tramwaju. Od 1869 był posłem do Sejmu Krajowego (zmarł w czasie jego obrad). Ponadto w latach 1870-1881 (5 kadencji) oraz 1891-1901 był posłem do austriackiej Rady Państwa, wybierany początkowo z kurii Izb przemysłowo-handlowych, a potem (od 1873) z kurii miast większych, z miasta Krakowa.
Otrzymał honorowe obywatelstwo Jasła[6].
Został pochowany 2 lipca 1901 roku jako były prezydent na koszt miasta Krakowa[7] na cmentarzu Rakowickim[8].
- Grobowiec Ferdynanda Weigla na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (pas 12, wsch.).