Fim
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Fim (hebr. pîm) – starożytna miara masy[1], odpowiadająca dwóm trzecim szekla[2] (około 7,8 grama[3]).
Pierwszy odważnik jednofimowy odnaleziono w roku 1907[potrzebny przypis], na terenie starożytnego miasta Gezer, a rysunek inskrypcji przedstawionej na tym odważniku opublikowany został w roku 1912 w pracy The excavation of Gezer, 1902-1905 and 1907-1909 (rys. 431)[4]. Znalezisko z podobną inskrypcją[5] zostało znalezione również w Jerozolimie[6], zapisane na nim słowo oznacza wg prof. Charlesa Clermont-Ganneau "dwie trzecie"[5].