Floyd Simmons
amerykański lekkoatleta i aktor / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Floyd Macon Simmons, Jr. (ur. 10 kwietnia 1923 w Charlotte, zm. 1 kwietnia 2008 tamże[1]) – amerykański lekkoatleta (wieloboista), dwukrotny medalista olimpijski, później aktor.
Data i miejsce urodzenia |
10 kwietnia 1923 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
1 kwietnia 2008 | ||||||||||||
Wzrost |
183 cm | ||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||
Podczas II wojny światowej walczył w kampanii włoskiej w składzie 10 Dywizji Górskiej. Został odznaczony Purpurowym Sercem[1][2].
Studiował na University of North Carolina.
Zdobył brązowy medal w dziesięcioboju na igrzyskach olimpijskich w 1948 w Londynie za swym rodakiem Bobem Mathiasem i Ignace’em Heinrichem z Francji. Cztery lata później na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach powtórzył to osiągnięcie, przegrywając ponownie z Mathiasem i innym Amerykaninem Miltem Campbellem[1].
Był wicemistrzem Stanów Zjednoczonych (AAU) w dziesięcioboju w 1951 oraz brązowym medalistą w 1947, 1948 i 1952[3], a także wicemistrzem w biegu na 110 metrów przez płotki w 1947[4].
Następnie pracował jako aktor. Zagrał. m.in. w filmie Południowy Pacyfik. Był rozważany jako odtwórca głównej roli męskiej w filmie Kotka na gorącym blaszanym dachu, ale ostatecznie otrzymał ją Paul Newman. Simmons mieszkał później przez jakiś czas na Tahiti, a potem był fotografikiem w rodzinnym Charlotte. Zmarł w tym mieście w wieku 84 lat[5].