Gunnar Berggren
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Gunnar Alf Erik Berggren (ur. 26 stycznia 1908 w Söderbykarl, zm. 2 września 1983 w Sztokholmie) – szwedzki bokser kategorii lekkiej, brązowy medalista IO i mistrzostw Europy.
Gunnar Berggren | ||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
26 stycznia 1908 | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
2 września 1983 | |||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
|
W Mistrzostwach Europy 1927 w Berlinie zdobył brązowy medal w wadze lekkiej[1].
W roku 1928 wziął udział w Igrzyskach Olimpijskich w Amsterdamie gdzie w wadze lekkiej kolejno pokonał: Pierre Godarta z Belgii (na punkty), Roberta Charlesa Smitha z Południowej Afryki (na punkty) oraz walkowerem Jorge Díaza Hernandeza z Chile. W półfinale przegrał z Amerykaninem Stephanem Halaiko na punkty. W meczu o brązowy medal pokonał na punkty Duńczyka Hansa Jacoba Nielsena mistrza olimpijskiego z Paryża 1924 r.
W roku 1928 przeszedł na zawodowstwo. Rozegrał 32 walki. Wygrał 13 (4 przez KO), 9 przegrał (2 przez KO) a 10 było nierozstrzygniętych.