Hugo Chávez
polityk wenezuelski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Hugo Chávez?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Hugo Rafael Chávez Frías (ur. 28 lipca 1954 w Sabanecie[1], zm. 5 marca 2013 w Caracas[2]) – wenezuelski wojskowy i polityk socjalistyczny, przywódca nieudanego zamachu stanu z 1992. W latach 1999–2013 był prezydentem Wenezueli. Był także przywódcą ruchu rewolucyjnego zwanego rewolucją boliwariańską.
|
Treść tego artykułu może nie być zgodna z zasadami neutralnego punktu widzenia, ponieważ atrykuł w dużej mierze przedstawia wyłącznie stanowisko zwolenników Cháveza. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Hugo Chávez (2011) | |||
Pełne imię i nazwisko |
Hugo Rafael Chávez Frías | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
28 lipca 1954 | ||
Data i miejsce śmierci |
5 marca 2013 | ||
Prezydent Wenezueli | |||
Okres |
od 2 lutego 1999[uwaga 1] | ||
Przynależność polityczna | |||
Poprzednik | |||
Następca | |||
Odznaczenia | |||
| |||
|
Hugo Chávez (1992) | |
podpułkownik | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy |
walki z partyzantką hodżystowską w latach 70., zamach stanu w Wenezueli (1992) |
Urodził się w rodzinie robotniczej. Po ukończeniu akademii wojskowej brał udział w walkach z leninowskimi rebeliantami i został awansowany na stopień oficerski. Szybko stał się krytykiem panującego w Wenezueli systemu politycznego i założył tajny Boliwariański Ruch Rewolucyjny. W 1992 roku zorganizował nieudany zamach stanu, za który został uwięziony. Po wyjściu na wolność utworzył Ruch Piątej Republiki, a w 1998 roku został wybrany na prezydenta kraju. Początkowo prowadził politykę gospodarczą zbliżoną do trzeciej drogi, jednak po wymierzonym w jego rządy zamachu stanu w 2002 roku przyjął socjalistyczny kurs w gospodarce. W trakcie kolejnych kadencji wprowadził misje boliwariańskie, rady komunalne, przeprowadził reformę rolną, nacjonalizację wielu kluczowych gałęzi przemysłu, wspomagał budowę spółdzielni. Dzięki funduszom pozyskanym z ropy naftowej zwiększył wydatki publiczne na opiekę zdrowotną i edukację, a jego administracji udało się znacznie zmniejszyć ubóstwo.
Na arenie międzynarodowej zawiązał sojusz z lewicowymi rządami latynoamerykańskimi – Kubą, Boliwią, Ekwadorem i Nikaraguą. Z jego inicjatywy utworzone zostały organizacje takie jak Unia Narodów Południowoamerykańskich, Alianza Bolivariana para los Pueblos de Nuestra América i Bank Południa.