Igrzyska Wspólnoty Narodów
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Igrzyska Wspólnoty Narodów (ang. Commonwealth Games)[uwaga 1][1] – międzynarodowe i multidyscyplinarne zawody sportowe dla zawodników reprezentujących państwa zrzeszone we Wspólnocie Narodów. Pierwsze takie zawody zostały rozegrane w 1930 roku i, z wyłączeniem planowanych igrzysk w 1942 i 1946 roku, rozgrywane są do dzisiaj co cztery lata.
Igrzyska są organizowane przez Federację Igrzysk Wspólnoty Narodów (ang. Commonwealth Games Federation), która kontroluje także program igrzysk i wybiera miasto-gospodarza igrzysk (każdorazowo jest to inne miasto). Oprócz wielu sportów olimpijskich, program igrzysk Wspólnoty Narodów zawiera także sporty nieolimpijskie, takie jak bowls czy netball[2].
Pomimo iż członkami Wspólnoty Narodów jest 53 państw, w igrzyskach bierze udział 71 różnych reprezentacji. Spowodowane jest to tym, że terytoria zależne i dependencje startują pod własnymi flagami. Tak zwane Home Nations tj. części składowe Zjednoczonego Królestwa – Anglia, Walia, Szkocja i Irlandia Północna także startują jako oddzielne reprezentacje. Jedynie sześć reprezentacji wystartowało we wszystkich edycjach igrzysk Wspólnoty Narodów: Australia, Kanada, Anglia, Walia, Szkocja i Nowa Zelandia. Australia ma na koncie najwięcej zwycięstw w klasyfikacji medalowej – zajęła pierwsze miejsce na dwunastu igrzyskach. Anglia dokonała tego siedem razy, zaś Kanada jeden raz.