International Ultraviolet Explorer
satelitarne obserwatorium astronomiczne / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące International Ultraviolet Explorer?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
International Ultraviolet Explorer (również: SAS-D, dosł. Międzynarodowy Badacz Ultrafioletu) – satelita do obserwacji astronomicznych w zakresie ultrafioletu, zbudowany i użytkowany od 1978 wspólnie przez NASA, ESA (wówczas ESRO) i brytyjską Science and Engineering Research Council[1][3].
Inne nazwy |
Explorer 57, SAS-D | ||
---|---|---|---|
Indeks COSPAR |
1978-012A[1] | ||
Indeks NORAD |
S010637[2] | ||
Państwo | |||
Zaangażowani | |||
Rakieta nośna | |||
Miejsce startu | |||
Orbita (docelowa, początkowa) | |||
Perygeum |
30 285 km[1] | ||
Apogeum |
41 296 km[1] | ||
Okres obiegu |
1436,3 min[2] | ||
Nachylenie |
34,3°[1] | ||
Czas trwania | |||
Początek misji |
26 stycznia 1978 17:36:00[3] UTC | ||
Koniec misji |
30 września 1996 | ||
Wymiary | |||
Kształt |
cylindryczny | ||
Masa całkowita |
672 kg[1] | ||
|
Satelita został ostatecznie wyłączony 30 września 1996 o godzinie 18:42 GMT. Oczekiwany czas pracy wynosił 3 lata, a przepracował 18 lat i 9 miesięcy[1][4].
Dzięki satelicie wykonano wiele unikatowych obserwacji, m.in.[4]:
- jedyne obserwacje wybuchu supernowej 1987a w ultrafiolecie,
- pierwszą detekcję siarki w komecie (C/1983 H1 (IRAS-Araki-Alcock)),
- obserwacje zderzenia komety Shoemaker-Levy 9 z Jowiszem w ultrafiolecie,
- obserwacje komety Halleya w trakcie zbliżenia do Słońca.