Iperyty azotowe
grupa związków chemicznych / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Iperyty azotowe?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Iperyty azotowe (HN) – organiczne związki chemiczne, chlorowcopochodne amin alifatycznych o budowie i toksyczności zbliżonej do iperytu siarkowego. Są zaliczane do parzących bojowych środków trujących, jednak nie zostały one nigdy użyte w walce[1][2], a obecnie prawdopodobieństwo ich użycia przez wojsko lub terrorystów jest znikome[3].
Iperytami azotowymi są nazywane przeważnie trzy związki, znajdujące się w wykazie 1. Konwencji o zakazie broni chemicznej[4]:
- bis(2-chloroetylo)etyloamina (HN-1)
- bis(2-chloroetylo)metyloamina (HN-2; chlorometyna, mechloroetamina)
- tris(2-chloroetylo)amina (HN-3; trichlorometyna)
- HN-1
- HN-2
- HN-3
Czwartym iperytem azotowym jest tris(2-chlorobutylo)amina (HN-4)[5][6], która, jak i wiele pozostałych związków z tej grupy, jest mało znana i rzadko wymieniana w literaturze.
Dawniej w polskiej literaturze specjalistycznej iperyty azotowe były czasem nazywane „azotoiperytami”[7].