Jan Izydorczyk
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jan Izydorczyk (ur. 8[1] lub 9 czerwca[2] 1900 w Kępie Małej, zm. 17 kwietnia 1974 w Warszawie) – polski polityk komunistyczny. Członek Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Polski (1930–1938), członek KC Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (1948–1964), członek Centralnej Komisji Rewizyjnej PZPR (1964–1968). Ambasador PRL w NRD (1950–1954) i w Rumunii (1955–1956), podsekretarz stanu w Ministerstwie Administracji Publicznej (1949–1950), dyrektor Urzędu do Spraw Wyznań (1954–1955), poseł do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy i Sejm PRL I, II, III i IV kadencji.
Data i miejsce urodzenia |
8 lub 9 czerwca 1900 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Miejsce spoczynku | |||
Zawód, zajęcie |
polityk | ||
Narodowość | |||
Stanowisko |
ambasador PRL w NRD (1950–1954) i Rumunii (1955–1956), podsekretarz stanu w Ministerstwie Administracji Publicznej (1949–1950), dyrektor Urzędu do Spraw Wyznań (1954–1955); poseł do KRN, na Sejm Ustawodawczy i Sejm PRL I, II, III i IV kadencji (1945–1969) | ||
Partia | |||
Odznaczenia | |||
|