Jaworznia (gromada 1954–1961)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jaworznia – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1954–1961 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
29 września 1954 | ||
Data likwidacji |
31 grudnia 1961 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Jaworznia z siedzibą GRN w Jaworzni utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie kieleckim w woj. kieleckim, na mocy uchwały nr 13c/54 WRN w Kielcach z dnia 29 września 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Jaworznia, Łaziska, Szczukowice i Janów (bez wsi Dobromyśl) ze zniesionej gminy Piekoszów w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 21 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
31 grudnia 1961 gromadę zniesiono, a jej obszar włączono do gromad Białogon (wsie Jaworznia, Stanisławów i Janów, kolonie Gniewce, Garbatówka, Jachów i Jaworznia oraz tereny byłych folwarków Aleksandrów, Władysławów i Nałęczów) i Piekoszów (wsie Łaziska i Szczukowice oraz kolonię Okrąglica)[8].
Uwaga: Gromada Jaworznia (o innym składzie) istniała w powiecie kieleckim także latach 1966–72.