Jałowiec
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jałowiec (Juniperus L.) – rodzaj roślin iglastych należący do rodziny cyprysowatych. Liczy ok. 50[4]–71 gatunków[5]. Rodzaj należy obok sosen do najbardziej rozpowszechnionych przedstawicieli iglastych na Ziemi. Występują w strefie klimatu umiarkowanego i subpolarnego na wszystkich kontynentach półkuli północnej, a także w górach w strefie międzyzwrotnikowej[6] najdalej na południe sięgając do środkowej Afryki[7]. W Polsce w warunkach naturalnych występują dwa gatunki[6].
Ten artykuł dotyczy roślin. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa. |
Pędy i szyszkojagody jałowca pospolitego | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
jałowiec | ||
Nazwa systematyczna | |||
Juniperus L. Sp. Pl. 1038. 1753 | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
Juniperus communis L.[3] | |||
| |||
|
Wiele gatunków i ich odmian uprawianych jest jako rośliny ozdobne[6], przy czym szczególnie cenione są odmiany płożące i karłowe. Szyszkojagody jałowca pospolitego wykorzystywane są jako przyprawa. Jadalne są także szyszkojagody jałowca pestkowatego osiągające 2,5 cm średnicy[7]. Cenione jest także drewno wielu gatunków[7].