Johannes Loesel
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Johannes Loesel (Lösel, Loeselius[1]) (ur. 26 kwietnia 1607 w Brandenburgu k. Królewca, zm. 30 marca 1655 w Królewcu) – niemiecki lekarz i botanik.
Uczył się w szkole miejskiej w Isterburgu, następnie studiował medycynę w Królewcu, potem we Frankfurcie nad Odrą, Lipsku i Wittenberdze, gdzie słuchał wykładów słynnego wówczas lekarza Daniela Sennerta. W 1632 roku w Królewcu otrzymał tytuł magistra. Później jako prywatny nauczyciel i dyplomata podróżował po Europie – odwiedził m.in. Francję, Anglię i Holandię[2]. W czerwcu 1636 Loesel uczestniczył w immatrykulacji na Uniwersytecie w Rostocku[3]. W 1639 tytuł doktora medycyny uzyskał w Lejdzie i w tym samym roku został profesorem medycyny w Królewcu. Wykładał anatomię i botanikę na Uniwersytecie Albrechta[2].