Języki algijskie
rodzina rdzennych języków Ameryki Północnej / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Języki algijskie (= zespół algijski) – wielka rodzina języków rdzennej ludności Ameryki Północnej. Językami algijskimi posługiwano się głównie na wschodzie Ameryki Północnej (od Labradoru do Quebecu) i dalej na południe, do Karoliny Północnej, a także w okolicy Wielkich Jezior, w kanadyjskiej prowincji Alberta i amerykańskich stanach: Montana, Wyoming i Kolorado. Języki algijskie budują słowa z wielu elementów składowych, które samodzielnie nie są używane, a pojedyncze słowo może mieć znaczenie całego zdania. Ważną rolę odgrywają przyrostki i przedrostki, istnieją przypadki i formy fleksyjne. W nowszych publikacjach Siergiej Nikołajew dowodzi pokrewieństwa pomiędzy językiem niwchijskim a językami algijskimi, a w mniejszym stopniu tych obu z językami wakaskimi z wybrzeża Kolumbii Brytyjskiej[1][2].
|
Ten artykuł od 2022-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Obszar | |
---|---|
Podział |
• języki algonkiańskie |
Kody rodziny językowej | |
ISO 639-5 | aql |
Glottolog | algi1248 |
Występowanie | |
Zasięg języków algijskich przed kontaktem z Europejczykami | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unicode. |