Klonowanie DNA
Metody biologii molekularnej, za pomocą których fragmenty cząsteczki DNA są przenoszone do organizmu biorcy i powielane w nim / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Klonowanie DNA?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Klonowanie DNA, klonowanie molekularne, klonowanie genów – metody stosowane w biologii molekularnej, za pomocą których fragmenty cząsteczki DNA (zwykle geny) są przenoszone do organizmu biorcy i powielane w nim.
W wyniku klonowania DNA uzyskuje się komórki transformowane genetycznie. Transformacja ta może nie mieć wpływu na fenotyp i służyć do uzyskania wielu kopii cząsteczki DNA. Może również prowadzić do ekspresji wprowadzonych genów w komórkach gospodarza i uzyskania kodowanych przez nie białek[1][2].
Techniki rekombinowania i klonowania DNA stanowią najważniejszy aspekt inżynierii genetycznej[3] obejmujący wycinanie, modyfikowanie i łączenie cząsteczek DNA in vitro oraz namnażanie rekombinowanego DNA w układzie wektor/gospodarz[4]. Pozwala to na uzyskiwanie nowych kombinacji genów i tworzenie organizmów genetycznie modyfikowanych[3].
Do głównych etapów klonowania DNA należy na ogół[5]:
- otrzymywanie fragmentu DNA zawierającego pożądany gen;
- łączenie pozyskanych fragmentów z cząsteczkami wektorowymi;
- wprowadzanie zrekombinowanych wektorów do komórek, w których mogą się powielać;
- identyfikacja i selekcja organizmów z pożądaną sekwencją[4].
Do klonowania stosuje się zwykle[6][7]:
- geny otrzymane z fragmentów DNA wyciętych za pomocą enzymów restrykcyjnych;
- geny zsyntetyzowane na matrycach mRNA, które poprzez odwrotną transkrypcję przepisywane są na komplementarną sekwencję cDNA. Następnie RNA trawi się rybonukleazą H, a do pojedynczej nici DNA dosyntetyzowuje się drugą przy udziale polimerazy DNA I. Tak pozyskany DNA można łączyć z wektorem;
- geny otrzymane w wyniku syntezy chemicznej. Dotyczy to stosunkowo niewielkich białek, o krótkich genach, które syntetyzuje się in vitro na podstawie składu aminokwasowego, wprowadzając do mieszaniny reakcyjnej nukleotydy w ściśle określonej kolejności.