Krwotok śródmózgowy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Krwotok śródmózgowy (ang. intracerebral hemorrhage) – krwotoczny udar mózgu, niebędący krwotokiem podpajęczynówkowym. Od udaru mózgu spowodowanego krwotokiem śródmózgowym należy odróżnić dwa inne rodzaje udarów: zawał mózgu i krwotok podpajęczynówkowy.
Haemorrhagia intracerebri | |
Tomogram z widocznym krwotokiem w tylnym dole czaszki[1] | |
Klasyfikacje | |
ICD-10 |
I61 |
---|
Wśród krwotoków śródmózgowych na szczególną uwagę zasługuje krwotok do móżdżku (czyli krwotok do tylnej jamy czaszki) z uwagi na to, że w miarę stopniowego powiększania się objętości krwiaka tylnej jamy dochodzi do ucisku na ośrodek oddechowy pnia mózgu, co stanowi bezpośrednie zagrożenie życia i wymaga pilnej interwencji neurochirurgicznej. Klasyfikacja krwotoków śródmózgowych związana jest z lokalizacją pękniętego naczynia tętniczego i to ona determinuje jaki zespół objawów będzie towarzyszył danemu krwotokowi. Szczególnie ciężki przebieg mają krwotoki, w których doszło do przebicia się krwiaka do układu komorowego mózgu, wypełnionego płynem mózgowo-rdzeniowym[2].
W badaniu płynu mózgowo-rdzeniowego można stwierdzić płyn jednolicie podbarwiony krwią oraz ksantochromię[3].